"...Πεθαίνω ελεύθερος"

 

O Mordred (φαίνεται στην εικόνα) ήταν γιος του Βασιλιά Αρθούρου και της αδελφής του - μόνο κατά το ήμισυ - Morganas, συμφώνα με μια εκδοχή του γνωστού μύθου της αγγλικής λογοτεχνίας. Καταραμένος να αναπτυχθεί σωματικά και πνευματικά πολύ ταχύτερα από το κανονικό, μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον, όπου η ζωή του αποκτά σκοπό πολύ νωρίς: να σκοτώσει τον πατέρα του και να γίνει αυτός, ως διάδοχος εξ αίματος, βασιλιάς του Κάμελοτ. Η Morgana τον γαλούχει ανάλογα, με μια διεστραμμένη ηθική και 10 χρόνια μετά τη σύλληψη του, η οποία κρατιέται κρυφή από τον Αρθούρο, εμφανίζεται στον πατέρα του, σε ώριμη ηλικία και του αποκαλύπτει τις προθέσεις του. Έτσι χαρακτηρίζεται εύλογα ως προδότης. O Morderd μάλιστα θεωρείται ένας από τους πιο σπουδαίους και αδίστακτους προδότες της λογοτεχνίας. Παρουσιάζεται πάντα σχεδόν ως άτιμος, χωρίς αναστολές, μισαλλόδοξος σχεδόν κακούργος, ως μια σκοτεινή φιγούρα σε ένα ήδη σκούρο "φόντο", αυτό του βασιλείου του Κάμελοτ της μεσαιωνικής Αγγλίας. Σε όλο το έργο μάλιστα παίζει τον αρνητικό πόλο του διπόλου, Mordred-Αρθούρος, του κακού με το καλό, το σκοτάδι με το φώς. Ο χρόνος τον φέρνει τελικά έναντι του πατέρα του στο πεδίο της μάχης όπου και πεθαίνει άδοξα έχοντας καταφέρει ωστόσο να τραυματίσει θανάσιμα τον μυθικό Βασιλιά ο οποίος θα υποκύψει λίγο αργότερα. Έτσι εκπληρώνει το πεπρωμένο του και ξεδιπλώνει το κουβάρι της ιστορίας με κόστος τη ζωή του. Εδώ σταματά ο μύθος και ξεκινά.. 

  
Η πραγματικότητα

Φανταστείτε τον Morderd λίγο πριν ξεψυχήσει, ενώ πλένει τα χέρια του με το ίδιο του το αίμα. Τι λογισμοί γυροφέρνουν στο μυαλό του εκείνη την ύστατη ώρα; Όταν βλέπει τον Βασιλιά Αρθούρο, πάτερα και δολοφόνο του, να ψυχορραγεί και αυτός λίγο πιο δίπλα; 

Αρνούμαι

..να δεχτώ τον Morderd τον μονοδιάστατο γεμάτο μόνο με μίσος, στυγνό δολοφόνο. Εκείνη την ώρα που η σύντομη ζωή του περνά μπροστά από τα μάτια του, που το ψέμα χάνεται και η αλήθεια θριαμβεύει δεν μπορεί παρά αντικειμενικά, να αξιολογήσει τη ζωή, όπως θα κάνουμε όλοι μας. Τι βλέπει λοιπόν;

Ματαιότητα

Δεν μπορεί να μην αναλογιστεί για όλα όσα μόλις πραγματώθηκαν. Όλοι οι πλάνητες που ευθυγραμμίστηκαν για να γεννηθεί του έπαιξαν ένα ύπουλο παιχνίδι. Αυτός σύντομα θα είναι νεκρός, ο μισητός του εχθρός θα είναι νεκρός και όλα όσα ονειρεύτηκαν, έζησαν, αγάπησαν και μίσησαν, ο καθένας ξεχωριστά και οι δύο μαζί, θα τελειώσουν με την τελευταία τους ανάσα.

Ερωτηματικά

..τον βασανίζουν περισσότερο από το τραύμα του. "Γιατί επέλεξα τούτο το μονοπάτι;" .Δεν μπορεί να μην αναλογιστεί ότι όλοι οι πλάνητες που ευθυγραμμίστηκαν, τον χρησιμοποίησαν. Έπαιξε το ρόλο του, όπως πολλοί άλλοι και σύντομα θα χαθεί στην άβυσσο του θανάτου..

Μετάνοια 

Δυστυχώς η κλωστή της ζωής του έχει τεντωθεί τόσο πολύ που πια είναι μόνο θέμα χρόνου να κοπεί. Δεν μπορεί να κάνει τίποτα για αυτό. Έζησε ως ένα πιόνι, ένας "βασιλιάς" χωρίς αυλή. Βυθίζεται στην μιζέρια του θανάτου του, καθώς οι τελευταίες σκέψεις στριμώχνονται στο μυαλό του:

"Τα κατέστρεψα όλα, θανάτωσα το φως"

...και καθώς αφήνει την τελευταία του πνοή, μια, τελική σκέψη αναθερμαίνει το κορμί του:

"...Πεθαίνω ελεύθερος".

...και μια αχτίδα φωτός και συνάμα ελπίδας περνά μέσα από το βαριά φύλα του χοντρού βιβλίου του μύθου και φωτίζει την πραγματικότητα.

                                                            Remember:

"History is written by the winners..."

ΑΣ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΥΤΟ, ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ MORDRED